Wiadomości

Rządzi scena z BATkartą, to było magnifice. Jest ona zbliżona do tych wszystkich pomysłów z BATwłócznią, BATpilnikiem do paznokci, BATubikacją w Batmobilu itd. "Batman i Robin" byłoby dobrą komedią, gdyby miało nią być z pierwowzoru. Jest jednak coś, co mi się w tym filmie podobało i była to - beznadziejna, acz ładna aktorka - Alicia Silverstone w gumowym ubraniu z uwidocznionymi sutkami. Natomiast nic, a nic pociągająca nie była Poison Ivy.

Swego czasu ja z kolegami mieliśmy na to "ciśnienie". Z początku kładliśmy kilka przedmiotów na podłodze i narzucaliśmy na nie zieloną narzutę, żeby wyglądało to jak wzgórza, niziny, itd. Graliśmy zwykłymi żołnierzykami na własnych, okrojonych zasadach. Potem zamówiliśmy właśnie figurki LOTR'a i zaczęliśmy grać na poważnie. Niestety nie wciągnęło nas to za mocno, jako, że jesteśmy odwiecznymi fanami papierowego RPG, więc daliśmy sobie z tym spokój.

Led Zeppelin, Pink Floyd.

[Mass Effect]

W pierwszym poście Huntersky zaznaczył wielkość gry jaką jest "Knights of the Old Republic". Owszem, jest wspaniała, ale daleko jej do NAJLEPSZEGO, NAJCUDOWNIEJSZEGO, NAJORYGINALNIEJSZEGO cRPG'a W DZIEJACH LUDZKOŚCI, stworzonego zresztą przez tych samych twóców, co KOTOR1. Mam tu na myśli Mass Effect.

Wyobraźcie sobie strzelankę. Macie? Dobra. Umieśćcie ją w klimatach gwiezdnych ze statkami kosmicznymi, kupą innych ras i planet.  Potem dodajcie do niej typowo erpegowe cechy, umiejętności, itd. Idzie za tym m.in. to, że jak np. masz wyższy poziom posługiwania się jakimś karabinem, to strzelając nim masz mniejszy celownik i strzały są precyzyjne. Wymieszajcie to z "massą effectownych" scen o bijącej po oczach detalami grafice. Otoczcie to genialna fabułą ze zwrotami akcji oraz setkami dialogów, które możecie przeprowadzić i macie to czym się tak zachwycam.



Oprócz tego kocham się jeszcze w:
- cała seria Thief
- obie części Maxa Payne'a
- seria Penumbra
- KOTOR1
- Jedi Outcast
- Beyond Good and Evil

Batman/Bruce-Paweł Małaszyński

Nie żartuj! ;d Nie będę oceniał jego umiejętności aktorskich, bo mało go oglądałem chociaż rola w "Katyniu" była porządna. Po prostu spójrz na niego, ma taką chudawą i pociągłą gębę, że nic, a nic nie pasowałby mi na Batmana. Raczej na polską wersję Zorro, ale nie na Batmana. Na dodatek źle by mi się kojarzył po np. roli geja w miniserialu nadawanym w trakcie "Szymon Majewski Show".

Ja bym w roli Batmana chciał zobaczyć młodego, nieżyjącego już mistrza aktorstwa - Marlona Brandona. Pewno większość zna go z roli w "Ojcu Chrzestnym", ale wtedy był bliżej niż dalej kopnięcia w kalendarz. Zdjęcie macie tu:
Klik, klik.

Jeśli miałbym selekcjonować do tej roli kogoś z mniej martwych ludzi to naprawdę perfekcyjnie dobrany jest już Christian Bale. Mam jednak takie niewielkie marzenie, żeby nakręcono filmowego BB z Michaelem Keatonem w głównej roli

Pewno rozmawiano tu już o kąsku, który wchodzi do kin. Chodzi o kąsek źle doprawionego "Maxa Payne'a". Co oni zrobili z bohaterem jednej z moich ulubionych gier komputerowych?! Ja czekam z niecierpliwością, wyobrażając już sobie jak człowiek, który stał się wymiarem sprawiedliwości z kupą złoczyńców na sumieniu i popapraną psychiką rusza w najgorszą, zimową noc od wielu lat szukać zemsty, a oni podają mi jakieś science-fiction?!

Coś czuję, że utracą w tym filmie także wątek tego, że główny bohater, może polegać tylko na sobie. Jeśli poszerzą jakoś postać Mony Sax, dodadzą parę gołych dup, a potem wymieszają to z latającą chupacabrą czy czymś takim, to otrzymamy nie kino noir na podstawie gry, a komercyjne gówno, które do gry nawiązywać będzie jedynie imieniem głównego bohatera i koncepcją uśmierconej żony wraz z dzieckiem.

Uff, wypłakałem się.

Może zakończymy te żale i coś powspominamy? Coś zabawnego?

Ja pamiętam jak kiedyś na wycieczce szkolnej w gimnazjum mieszkałem z trzema kumplami w domku. Na cały ośrodek była tylko JEDNA kabina z kiblem i JEDNA kabina prysznicowa. W środku nocy mój znajomy stwierdził, że ma brudne nogi. Nie chciało mu się wychodzić, więc usiadł na krześle i zaczął myć nogi w zlewie. Na koniec się do tego zlewu wysikał

Mówcie, co chcecie, ale najfajniej było w przedszkolu. Człowiek żył bez stresu, był nieświadomy wielu rzeczy, taki szczery i prostoduszny. Człowiek jako dziecko był prawdziwy. Dobrze to wspominam. Potem polazłem do podstawówki, gdzie nauczyłem się nawiązywać prawdziwe kontakty z rówieśnikami. W gimnazjum poznałem, co to brak tolerancji, ale i w nie tak dużym stopniu, żeby powiedzieć, że życie dało mi kopa. Ot, wreszcie zobaczyłem, że świat dzieli się na ludzi i taborety z przeważającą ilością tych drugich. Teraz jestem w liceum i tu chyba każdy zaczyna naprawdę uczyć się tolerancji. W liceum - w przeciwieństwie do gimnazjum - jeszcze nie słyszałem negatywnych komentarzy w stosunku chociażby do moich włosów czy bytu.

Jest możliwość powiększenia maks. rozmiaru avatara do 120x120? W internecie można się doszukać wielu o rozmiarach w tych granicach, przede wszystkim często w okolicach 115 pikseli. Byłbym zobowiązany.

Klik, klik.
Podpisuję się pod powyższą gębą.

To już nie jest sprawa postrzegania fanów gacka przez osoby trzecie, ale to sprawa tolerancji. Nie ma, co ukrywać, że wśród naszemu narodowi trudno jest podać choćby definicję tego misternego wyrazu, a sama jego wymowa u niektórych, może spowodować odruchy wymiotne. Teraz, gdy masz nawet inne włosy czujesz się jak outlander. A co dopiero mając inne zainteresowania, poglądy, inny ulubiony klub piłkarski... to nie przejdzie. Chcesz być w porządku? Musisz myśleć tłumem. Bo po, co myśleć samemu, gdy masz telewizję, gazetę, cokolwiek, co robi to za ciebie?

Raczej krótko. Kamil, uczeń klasy licealnej z rozszerzoną matematyką. Jestem człowiekiem po operacji odsysania mózgu, wielbię się w bluesie, rocku alternatywnym i muzyce soul. Przystankowy harmonijkarz, niepoprawny gitarzysta, ceremonialny ćpun, długowłosy towarzysz. Kocham Tolkiena i całą tą lawinę, którą poruszył, zwaną potocznie fantastyką. Interesuję się historią piractwa, wielbię klimaty żeglugi i szanty. Postanowiłem odświeżyć umiłowanie do bohatera z dzieciństwa

Boski jest moment, gdy Joker opowiada o swoich bliznach i wypowiada - kultowe słowa - "why so serious, son?". Szaleństwo w jego oczach i przerażenie we wzroku jego przyszłej ofiary to po prostu coś niesamowitego. I ten moment czekania, wyszumiana muzyka w tle. W napięciu trzyma również chwila, gdy jeden z ludzi na okręcie chce zdetonować prom z więźniami. Widz jest wtedy prawie pewny, że on to uczyni i będzie jedno wielkie bum.

I last but no least czyli wielkie przesłuchiwanie w wykonaniu Batmana. Bezbłędne są słowa: "You're just a frick... like me." Człowiek po takim czymś zastanawia się czy aby Joker nie ma racji, zaczyna rozumieć, że jego typ postrzegania świata - chociaż szalony - ma w sobie dawkę sensu. Rola, którą wykreował aktor grający Jokera, jest niepowtarzalna i uczyniła praktycznie z każdej sceny, w której bierze udział majstersztyk i to trzeba przyznać.