Wiadomości

Z perspektywy czasu "Batman" z 1966 roku to film, który można określić: ,,z bezguścia filmowego narodził się kwiat o niewypowiedzianym pięknie". I nie chodzi o to, że jest to produkcja fenomenalna, jako adaptacja komiksowych realiów, czy jako film w ogóle. Po prostu jest pozycją kultową, i mi nie przeszkadzają uwydatnione w niej tak charakterystyczne elementy, jak: rajtuzopodobne odzienie Robina, czy peleryna Batmana zawiązywana na pętelkę, a nawet sam ,,słodki", propagatorski charakter dzieła. Podobna sytuacja ma miejsce z finalną produkcją kwadrologii Mrocznego Rycerza:"Batman & Robin" z 1997 roku; to również jest niezapomniany kultowy, przynajmniej dla mnie. film

Czy Superboy i pies Krypto, których widzieliśmy w finale pierwszego sezonu "Titans", w końcowych ujęciach finiszującego sezon odcinka, wystąpią jako stała część fabuły, czy jako okazjonalny wątek? Najbardziej me fanowskie myśli i spekulacje nęci i podsyca ewentualny angaż Superboya i Krypto w historii rozciągniętej na drugą serię "Titans": projekt Cadmus. Ach, to by było dopiero coś! Jednak, jak ja to mówię, marzenie ściętej głowy!

Nowe fotki:




W czwartek film będzie miał panel na Comic Con w San Diego, może pojawi się coś więcej.

Najważniejsze pytanie, jakie stawia przed sobą "Terminator: Dark Fate", to wpływ tak zwanego ,,zerwania" z wszystkimi filmami z Uniwersum "Terminatora" oprócz pierwszych dwóch filmów, na "Dark Fate" właśnie. Alternatywna linia czasu w produkcji Cameron-Miller? Coś jak "Flashpoint", odnoga rzeczywistości od głównej Osi Czasu, powstała na skutek jakichś aberracji w strukturze czasu, a takiego ,,psucia czasu" mieliśmy niemało, oj nie mało w dotychczasowych "Terminatorach"? I fakt, Linda Hamilton w "Mrocznym Przeznaczeniu" niezaprzeczalnie będzie wymiatać!

[Nocne Istoty]

Do moich ulubionych, ale nie najlepszych, jakie widziałem, filmów, które ostatnio obejrzałem mogę dołączyć "Nocne Istoty". Ten argentyński horror z 2017 roku potrafi zahipnotyzować. Jest niezwykle klimatycznym dziełem, z mroczną, nastrojową, głęboko osadzającą się na tkance filmu ścieżką dźwiękową. "Nocne Istoty", to pierwszy tak dobry, emanujący magnetyzmem horror, z ostatnich kilku lat. Mało tego jest to poza europejski, poza azjatycki i niehollywoodzki film z gatunku kina grozy, makabry, czy, dreszczowca, co w jakimś sensie już jest dla, filmu plusem. Pod względem fabularnym "Nocne Istoty" mają niejasne wytłumaczenie pochodzenia ,,bohaterów" produkcji - tytułowych Istot. Oglądając film można było odnieść wrażenie, że jego konstrukt fabularny został lekko pocięty, co finalnie dało wrażenie akcji filmu, gdzie wytrychów fabularnych było niemało, oj niemało. "Nocne Istoty", mówiąc krótko, miały w sobie to coś, bowiem nieraz można było odczuć podczas seansu filmu przemożną falę negatywnych, przytłaczających emocji, i nie były to efekty jump scareów; nieraz można było dać porwać się intrygująco prowadzonej narracji, niczym w jakimś dobrym, kultowym kryminale.

Argentyńskie kino:"Nocne Istoty", oceniam w nocie: 7/10

Arnold Schwarzenegger ma gest, nie powiem. Podobają mi się efekty specjalne: make up i świetnie odwzorowana z "Dnia Sądu" harleywoska kurteczka, no i charakterystyczne spodnie, co widzimy w ,,pranku" - materiale video w linku, który wrzuciłem poniżej. Być tymi ludźmi, którzy spotkali T-800, prawie że żywcem wziętego z drugiego z cyklu "Terminator", filmu, którego odegrał, jak widać na filmiku, w fantastyczny sposób Arnie, to mocne osadzające się w pamięci przeżycie.

W lekko perwersyjnym, nostalgicznym i sugestywnym klimacie ,,Noir", Pattison sprawdziłby się najlepiej spośród wszystkich możliwych gatunków i sposób realizacji filmu "The Batman". Stylistyka ,,Noir" dałaby światu zupełnie innego, odmienionego Batmana, bez żadnych happy endów, moralizowania i jasnego rozróżnienia dobra od zła, gdzie chętnie zobaczyłbym silną postać kobiecą. Każdy mały występek, a gdzie tam dopiero zbrodnie i wykroczenia przeciwników, z którymi Wayne i jego alter ego, Batman, musieliby się zmierzyć, zyskałyby zupełnie innego, tajemniczego, wysmakowanego znaczenia. Ten cień, mrok i wieczna noc, w której zanurzone byłoby Gotham City, oświetlane jedynie przez mdłe światło latarni, okna wysokich wieżowców i może wynurzający się zza gęstych chmur księżyc, byłyby dobrym rozwiązaniem dla "The Batman".

"Terminator: Dark Fate" będzie niezwykłym filmem, o tyle, że udowodni ,,hejterom", że jest tego typu obrazem kinowym, który należy potraktować następująco: ,,nie należy oceniać filmu po trailerze". Powiem jeszcze inaczej, w przypadku tej produkcji, z pierwotnej zupy, jakim był mający swój odpowiedni, stabilni ton, teaser trailer, z wyjątkiem nowej odmiany cybernetycznego zabójcy i jakiejś cyber-biotycznej hybrydy człowieka z maszyną, które widzieliśmy w materiale, narodzi się w konsekwencji coś naprawdę porządnego. Grace grana przez Mackenzie, w "Terminator: Dark Fate", jak i w całej trylogii "Terminatora" tworzonej przez Millera i Camerona, miałaby być kimś/czymś, kto byłby namiastką i maszyny i człowieka: idealny cyborg i idealny człowiek, i to w jednej fizycznej ,,skorupie"; dałoby to szansę na pokój między robotycznymi istotami "Skynetu" a ludzkością. Tą prostą stabilizacją zakończyłaby się cała filmowa historia "Terminatora". Nie ważne, jaka przyszłość nadejdzie, odpowiednio dla maszyn lub dla ludzi, ja po prostu temu filmowi kibicuję.

A teraz najważniejsze:

Teaser trailer do "Rambo 5: Last Blood" przedstawia zupełnie inny typ filmu, uwzględniając akcję, emocjonalność, wachlarz efektów specjalnych itd., niż to, co ostatnio emitowane jest w kinach. Te kilkadziesiąt sekund odpowiednio zmontowanych scen z piątej już odsłony "Rambo", nie przypominają mi - a oglądałem dość dokładnie film "Logan" dwa razy, w dodatku bardzo się w jego przebieg, i wszystko co w nim zawarte, angażując - w nawet najmniejszym stopniu obrazu kinowego Marvela, właśnie ze staruszkiem Loganem w roli głównej. Obszar, który widzimy w teaser trailerze, zbieżność sekwencji akcji - jedynie te składowe mogą cokolwiek mieć wspólnego z "Loganem". Wszyscy ci, którzy oczekują, że "Rambo 5", będzie dziełem pokroju tejże produkcji, w której jak zwykle na poziomie zagrał Hugh Jackman, przedstawiającej staruszka Wolverine'a, lub obrazem przypominającym jakiś porządny, klasyczny steroidowy ,,akcyjniak", zryją sobie twarz o taflę potłuczonego szkła i przejadą się na swoich zapewnieniach po całości. Stallone, w "Rambo 5" zaprezentuje się w roli tego, kto rozprawi się z całą masą ,,złoli", tak, jak na film ,,survival action movie" przystało. Poleje się krew, połamią się nogi, poleci niejedna kula, którą będzie trzeba ,,kupić milczenie wroga". Jeśli trzeba dojść do celu po trupach, aby być bezpiecznym, i, aby bezpieczni byli nasi bliscy, to taką drogę się obierze. Tak będzie funkcjonował Stallone w "Rambo 5"; będzie ,,Kevinem sam w Domu" w wersji dla komandosów i największych twardzieli. I tak ma być; to będzie piękne widowisko.

Patrząc się na ocenę na portalach i serwisach filmowych w Polsce i na świecie dzieła "Brightburn: Syn Ciemności", można wywnioskować, i nie byłoby to błędem, że społeczność fanów popkultury, a zwłaszcza fanów uwielbiających wielkoekranowe adaptacje komiksowych Uniwersów, w większości nie rozumie obrazu kinowego Davida Yarovesky'ego. Bo, co istotne, jest to film inny niż wszystkie, całkowicie odrębnie traktujący ,,supermoce", z którymi niekoniecznie musi wiązać się ta ,,wielka odpowiedzialność. "Brightburn: Syn Ciemności" to surowy, ciężki, pod wieloma aspektami: nie tylko fabuła, lecz światło, kamera, scenografia itp., mroczny film, który osobiście traktuję - i podejdę do tematu poważnie, gdy wybiorę się do kina - solidnie, głównie ze względu na obalanie w nim mitu archetypu superbohatera oraz powielanego w popkulturze po wielokroć wzorca zachowań i postępowania przykładnych herosów; przynajmniej tak mi się wydaje, ponieważ filmu jeszcze nie oglądałem. Uogólniając, w "Brightburn" trzeba umieć dostrzec tę drugą, ponurą stronę dzierżenia, przez jakąś istotę potężnych mocy. Rzeczywiście, porównując trailery do "Syna Ciemności" i "Man of Steel", którego trailer uważam za drugi, najlepszy w historii kina superbohaterskiego, zaraz po pierwszej z dwóch zapowiedzi do "Avengers: Infinity War", samych nawiązań i odwoływań do "Man of Steel", w zapowiedzi "Brightburn: Syn Ciemności" mamy kilka, i mają one naturę głęboko refleksyjną; niesamowite! Dobrze "LelekPL", że film spełnił twoje oczekiwania. Wychodzi na to, że "Brightburn" może być solidnym kontrapunktem do postaci Supermana i porządnym filmem ,,a co by było gdyby".

Na wielkiego Homeopatixa! "Avengers: Endgame", "Captain Marvel", "Spider-Man: Far From Home", "Godzilla 2: Król Potworów", "X-Men: Dark Phoenix", "Star Wars, Episode IX: The Rise of Skywalker", czy w końcu "Terminator: Dark Fate" z arcy-złowróżbnym i oby to miało swój skutek tytułem. Jak widać ten rok w światowym kinie, nie dość że posypie od groma ,,filmodolarami", to dla fanów popkultury i dla samej popkultury w ogóle, będzie to wręcz nieprawdopodobne wzbogacenie o kolejne doświadczenie. Anno Domini 2019 da nam tyle ciekawych produkcji, że ten filmowy wysyp, to ciekawe zjawisko będzie można porównać do ,,perpetuum mobile" - bo każdy z fanów popkultury będzie mógł z tej filmowej machiny wziąć coś dla siebie, i tak bez końca. Z tego co pisze się o fabule szóstego z kinowych Terminatorów, "Terminator: Dark Fate" umiejscowi się w dość specyficznym momencie na Osi Czasu Uniwersum Termnatora: po (ale kiedy ,,po", to nie wiadomo: całe lata, dekady itp.?) akcji produkcji: "Terminator 2: Dzień Sądu" z 1991r. Słowa Camerona - naszego Prometeusza, który w cudowny sposób ,,ulepił" Terminatora, dając go światu w 1984r. są dość wymowne. Otóż reżyser stwierdził, iż wszystkie dotychczasowe filmy nakręcone bez jego własnego zaangażowania można uznać za ,,zły sen" bądź ,,alternatywną linię czasu", która jest dopuszczalna w Uniwersum Terminatora. Mało tego, "Dark Fate" ma ponoć być pierwszym dziełem z trylogii "Terminatora", którą mają poprowadzić Cameron i Miller oraz poszczególni scenarzyści.

[Batman: Forever]

Na wszystkie kostiumy Batmana! Stało się. 80 lat cudownej, popkulturowej egzystencji Batmana trzeba jakoś uczcić. Od połowy czerwca, w niektórych polskich sklepach rusza sprzedaż filmów z cyklu "Batman (1989-1997)", każdy z nich w formacie 4K Blu-Ray z wbudowanym lektorem polskim i napisami. Ceny nie są wcale takie złe, jak na dysk 4k i Blu-Ray w jednym. Na jednym ze sklepów ruszyła przedsprzedaż perełek kwadrologii Mrocznego Rycerza sprzed ponad 20 lat. "Batman: Forever" kosztowałby, w tej najlepszej jakościowo opcji, 139zł. 

Szanuję postać Batmana, ogólnie cenię sobie wszystkie filmy, w których on występuje. Jednak jeśli chodzi o ulubioną interpretację komiksową Batmana, najbardziej przepadam za, wręcz jestem entuzjastą w tym względzie, Batmanem będącym częścią zamkniętego otuliną niesamowitości, baśni i mroku, jakby tworzącego odrębne Uniwersum, świata filmowej kwadrologii, przeznaczonej tej postaci, tworzonej od 1989-1997 roku. Wczoraj obejrzałem "Batman: Forever", trzeci z czwórki kinowych obrazów przygód Batmana ze słynnej kwadrologii. W filmie Val Kilmer potrafił kupić uwagę widza na tyle, że śmiało mogę powiedzieć, że jest to najlepsza rola męska dla Mrocznego Rycerza w nie najlepszym, mocno kontrastującym z samym wizerunkiem Mściciela Gotham City, filmem. Zbroja Batmana, a w "Forever" mieliśmy jej dwie wersje, ta całkowicie czarna, z charakterystycznym logotypem nietoperza w owalnym żółtym kształcie, zaraz po zbroi / kostiumie Batmana z "Justice League (2017)" jest tą moją ulubioną, tak właściwie drugą najbardziej właściwą zbroją, którą zaprezentowano we wszystkich dotychczasowych filmowych adaptacjach komiksowych historii Batmana.

Jednak, gdyby nie ta ,,głupotka" jaką odstawili w "Batman: Forever (1995)": Jim Carrey w roli Nygmy (patrz obrazek poniżej), oraz Tommy Lee Jones jako Two Face, co było absurdalnie zbyt szalone w stosunku do powagi Bruce'a Wayne'a / Batmana; oraz, gdyby dzieła tego nie reżyserował Joel Schumacher, który ,,Na Boga!" odpowiadał za reżyserię słynnego serial: "House of Cards", "Batman: Forever" byłby nieco stabilniejszym, jako całość, filmem.



Do dziś zastanawiam się, dlaczego nie zaangażowano Jima Carrey'a do roli Jokera w Kinowym Uniwersum DC; wystarczyłoby zebrać to jego obłąkańcze szaleństwo z "Batman: Forever", podrasować wyraźniejszą agresją i Jokera a.k.a. ,,zbrodniarza wśród klaunów" mamy gotowego.

Nie wiem, jak wy, ale mi ten motyw muzyczny, dobrze wprowadzający widza do "Batman: Forever", z dynamicznym, lekko mrocznym i baśniowym angażem, mającym w sobie coś z poprzednich dwóch filmów: "Batman" (1989), "Powrót Batmana (1992)", dość mocno zawrócił mi w głowie. Melodia ta tak mi przypadła do gustu, że wwierciła się w moje geekowskie gusta, aż samemu zaczyna się ją nucić... Po prostu! :O

Ciekawość, ba, chęć obejrzenia "Epizodu IX" Star Wars wzrasta, gdy weźmie się pod uwagę to, czego nie mówi się fanom Gwiezdnych Wojen w związku z rolą Matta Smitha (11-sty Doctor z serialu "Doctor Who"; "Terminator: Genisys") w "The Rise of Skywalker". Co ciekawe, nazwijmy to ,,geekowskie media" zagraniczne podają, że aktor ma zagrać młodego Snoke`a, Dartha Palgueisa, lub, kto wie, młodego Palpatine`a w scenach czyichś wspomnień lub dłuższym akcie retrospekcji. Jest też inna możliwość, za którą kryje się dużo większa niespodzianka związana z takowym angażem Smitha. Podobno duch Palpatine`a ma zawładnąć ciałem postaci granej przez artystę. Rey albo Kylo zabije ,,opętanego" przez Imperatora Smitha, lecz nie spowoduje to unicestwienia potęgi niematerialnej jaźni w Mocy Palpatine`a. Jaźń mrocznego Sitha przejmie władzę nad ciałem i umysłem Kylo Rena, jednakże syn Hana Solo będzie stawiał solidny opór sile osobliwości Palpatine`a, która przejęła nad nim kontrolę. Poprosi Rey o zabicie, albo sam się poświęci, by raz na zawsze ,,usunąć" z egzystencji Galaktyki plugawe, stojące za wszystkim, zło.

Po "Young Justice" zawsze warto sięgnąć. W 3. sezonie są odniesienia do wcześniejszych wydarzeń, ale mimo wszystko nie trzeba koniecznie oglądać od początku. Ale jeśli masz czas to nie zaszkodzi 

Piękna i płynna, z niezwykłą ostrością i podkreślonymi konturami postaci, czy elementów przestrzeni, grafika, to główny plus "Young Justice". Po ,,darkseidowskim" zakończeniu drugiego sezonu serialu, bo nie tak dawno zresztą skończyłem go oglądać, zastanawiam się, co wydarzy się w trzecim sezonie produkcji. Trailer trailerem, a plotki plotkami. "Young Justice: Outsiders" już dawno temu miało swoją premierę; prawdopodobnie nie będę dłużej zwlekał i niedługo zacznę doświadczać wysmakowanego polotu i przygód "Outsiders", jako trzeciego sezonu animacji.

Wiadomo już kiedy "Young Justice: Outsiders" zadebiutuje na platformie "Netflixa"?

I dziwicie się moim wypowiedziom na forum. Teraz postawcie się w mojej sytuacji. Juby, tak prostego podejścia do analizy filmu ,,bo tak, bo nie", jak twoje, jak Leon Kennedy zauważył, w ogóle jeszcze nie widziałem. Każda produkcja adaptująca komiksowe realia, czy jakiekolwiek fantastyczne, fikcyjne Uniwersa; ba, w ogóle film akcji, sci-fi itp. będzie miała /miało luki w fabule, pewne zgrzyty i inne dziwności. Nie ma idealnego filmu, który opowiedziałby wszystko odnośnie danej postaci, czy jakiegoś wątku. Wchodzimy w subiektywizm. Nie zagłębiając się dłużej w temat, zawsze będzie istniał jakiś widz oglądający jakiś film, który zapyta się ,,dlaczego?, po co?, a czemu to było tak, a nie inaczej?, przecież to jest nielogiczne, bo...". Żadnego obrazu kinowego, nawet komiksowych blockbusterów, nigdy tak nie oceniam; skończyłbym na ewaluacji przy niskich wartościach końcowych, a przecież nie o to chodzi.

"Gotham" od "Foxa" jest dość specyficznym serialem; już za sam sposób zakończenia jego biegu należy mu się właśni takowy tytuł, to ,,miano specyficzności". Jak do tej pory żaden serial aktorski adaptujący komiksowe rzeczywistości, czy to z Uniwersum Marvela, czy z Uniwersum DC lub innych fikcyjnych światów nie zakończył się jakby oddzielnym epizodem lub ostatnimi minutami z finałowego odcinka zamykającego cały serial, w których to widzielibyśmy przeniesienie czasu akcji o dobre wiele lat w przód w osi czasu serialu. Jednak udało się to "Gotham", a było to pionierskie i iście odważne rozwiązanie, które można traktować jako jedną z wariacji typu ,,co by było, gdyby...", przy czym takowa wariacja z perspektywy fanów mogłaby wyglądać zupełnie inaczej, co daje wielu wątkom i postaciom "Gotham", które widzieliśmy w finale 5-sezonowego dorobku produkcji, otwartą drogę do rozwoju i przejścia na inne ,,serialowe ekrany". Przede mną tylko ostatni odcinek "Gotham", któremu dam się niebawem porwać, zatracając się w mroku i chaosie "Gotham City". Po 11-tym w miarę dobrze rozłożonym wątkowo i fabularnie epizodzie, aż cały faluję w fanowskim konwulsjach, na samą myśl tego, co ujrzę w zakończeniu tego wyjątkowego serialu!