Forum BatCave

...nie chodzi mi tu o ksiązki, jakie ostatnio wam wpadly w rece, ale o komiksy (najlepiej nie zwiazane z Batmanem) !!
W tym wątku mozecie sie dzielic wlasnymi odczuciami, co do indywidualnych komiksów / serii....

Ostatnio? Hmm....

Ósmy tom "Hellsinga". Z radością zauwazylem, ze autor dal sobie spokój z ciąglą ironią i paskudnymi mangowymi wtretami, ograniczając sie do okladek i ostatnich kilku stron, które, moim zdaniem, nie świadczą za dobrze o jego zdrowiu psychicznym.
Sam tomik bardzo zacny, ukazanie ludzkiej strony Alexandra Andersona, przyzwoicie narysowane sceny walki, umiejetne przeplatanie scen retrospekcjami i dramatyzm, bijący z niektórych plansz, a takze klimat bitwy naprawde zaslugują na oklaski. Dodatkowe brawa za wiernośc warstwie historycznej i zglebienie pochodzenie Vlada.

Kto czytal Trinity #8?? Ja na razie tylko 4 strony ale mniej wiecej wiem skąd skombinowac sobie reszte komiksu 8)

Ostatnio czytany komiks:

"5 to liczba doskonala". Bląd przeczący matematycznym zasadom w tytule zaciekawia i popycha do zajrzenia... A tam same niespodzianki, cuda i zmyślenia. Glównie na temat mafii, wartości liczących sie w zyciu, milości, smutku i vendetty. Wszystko okraszone sklaniającymi do refleksji rysunkami Igorta, czesto zmieniającym sie stylem i skrótami myślowymi. Ogólnie: bardzo przyjemna historia, jedna z najlepszych o mafii, jakie czytalem od czasów "Road to perdition". Szkoda, ze tak drogo.

Przeczytalem wlaśnie 409 Chapter "Naruto".

Cytat: Maxie Zeus w 20 Lipiec  2008, 00:06:09
W tym wątku mozecie sie dzielic wlasnymi odczuciami, co do indywidualnych komiksów / serii....

Po to jest ten wątek, silent. Napisz moze coś wiecej.

Ostatnio przeczytałem następujące pozycje:
- ''Origin of Galactus'' (1996) - komiks tłumaczy, jak Galan z planety Taa odrodził się jako planetożerny Galactus.
- ''Galactus - The Devourer'' [Pożeracz Swiatów] (1999-2000); seria składa się z sześciu części i (ku zaskoczeniu) skupia się głównie na Silver Surferze. Wcześniej, stał się on sługą Pożeracza Swiatów, aby ten oszczędził jego planetę - Zenn-La. W serii tej, SS musi dokonać dokładnie takiego samego poświęcenia, aby uratować ukochaną przez siebie Ziemię. Ostatecznie jednak, SS postanawia zdradzić swojego Pana. Łączy siły z największymi MARVElowskimi herosami z Ziemi (m.in. Avengers i Fantastic 4) i wojowniczą rasą z planety Shi'ar i zabija Galactusa.

(http://media.comicvine.com/uploads/0/4/51042-9110-66884-1-galactus-the-devoure_super.jpg)

.. + dwa elswordy-crossovery:
- ''Darkseid vs. Galactus - Hunger'' - starcie dwóch gigantów z dwóch universów. Galactus próbuje pożreć planetę Apokalips.
-''Challengers of the Fantastic #1'', w którym głównym złoczyńcą jest krzyżówka Galactusa z Brainiac'iem -> Galactiac

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/e/e9/Galactiac.jpg)

MOJA RECENZJA:

Zacznę od tego, ze wogóle fascynują mnie w komiksach tzw. ''cosmic entities''. Pierwszym takim cosmic-entity, z jakim się spotkałem, był Anti-Monitor (z serii ''Crisis on Infinite Earths'') -najpoteżniejszy byt z całego DCU. Kryzys tak mnie wciągnął i zafascynował, że zacząłem szukać innych komiksów z takimi właśnie ''Kosmo-bogami''. Galactus, pełni własnie taką samą funkcję w MARVELu, co Anti-Monitor w DC.
Pozycje, które wyżej wymieniłem, świetnie oddają charakter Pożeracza Światów. I wierzcie mi - nie jest to takie głupie, na jakie brzmi. Osobiście - przyjemnie czytało mi się te komiksy. Dużo akcji, i rozważań SS, na temat tego, czy służba u Galactusa, zmienia go w potwora. Dostrzegamy również więź miedzy tymi dwoma postaciami. Gdy SS ostatecznie likwiduje swojego Pana, nie jest zadowolony.
Wg. niego, Galactus nie był zły. To jego uzależnienie od światów bogatych w energią organiczną było katastrofalne w skutkach. Magnesogłowy robił tylko wszystko, aby przetrwać.

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/9/9d/Galactus1.JPG)

Po raz pierwszy spotkałem się z tą postacią kopę lat temu (wczesne lata '90), gdy dopiero zaczynałem moją przygodę z komiksem. Grałem wtedy, na konsoli Pegasus, w grę ''Silver Surfer'', która przypadła mi do gustu. Od razu, spodobał mi się (pod wzgledem wizualnym) kolorowy olbrzym z hełmem w krztałcie magnesu. Teraz, gdy znam już trochę angielski, mogę samodzielnie śledzić komiksy o nim. Oczywiście, na tle batmanowskich villainów, Galactus wypada bardzo słabo i płasko (pod względem psychologicznym). Ale dziwi to kogoś ? Chyba niee.. 8) O ile jest tu cokolwiek porównywać ;D ;D

(http://www.jeffpidgeon.com/uploaded_images/galactus-736635.jpg)

Ostatnio ogromnej krytyce został poddany film Tima Story'ego ''Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer''. Filmowi zarzucano głównie słabą fabułę, ale chyba za najwiekszą porażkę w filmie uznaje się właśnie Galactusa. Tutaj zinterpretowano go jako ogromną kosmiczną chmurę, żywiącą się zarówno energią termalną, jak i organiczną, znajdowaną na planetach.

(http://silverstatechronicles.com/wordpress/wp-content/uploads/2007/10/ffrotss_01.jpg)

Przeciętny widz uśmiechnie się ironicznie, szemrząc: ''Co to za gówno? To zaprzecza nie tyle prawom fizyki (tu można przymknąc oko, bo moce większości superbohaterów zaprzeczają prawom fizyki), co religii. Film usiłuje nam narzucić, że Bogiem jest żywiąca się życiem chmura !! To żałosne i śmieczne''.
I teraz zasadnicze pytanie - dlaczego to się nie udało ? Ano, odpowiedź jest prosta. Bo nie wszystkie rzeczy, które dobrze wypadaja w komiksie, można pomyślnie zekranizować. Bo Galactus nie jest postacią, którą można pokazać na dużym ekranie. W filmie, widz ocenia w głównej mierze rozwinięcie  psychologiczne bohatera. To jest fascynujące.
Galactus jest MARVELowskim bogiem, a tą komiksową kategorię nie należy ekranizować. Na kartkach papieru wypada to może ciekawie, jednak na dużym ekranie zdane jest to tylko i wyłącznie na niepowodzenie!

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/7/76/Galactus_Cloud.jpg)

Ufff... troszeczkę się zapędziłem. Wątek ten jest o komiksach, a ja piszę tu o postaci Galactusa, samej w sobie. Ok, więc na zakończenie, polecam każdemu sięgnąć po komiksy z Pożeraczem Swiatów. Fani tylko Batmana, mogą się zawieść. Ale kto choć trochę lubi science-fiction i dzieła MARVELowskie, powinien polubić Olbrzyma, o którym pisałem ;) Raczej nie zawiedziecie się 8)

(http://comiccoverage.typepad.com/photos/uncategorized/2007/07/05/galactus.jpg)

Ja przeczytałem ostatnio "Star Wars: Załamany, cz. 1". I powiem krótko:komiks bardzo kilmatyczny. Ma dużo nawiązań do RotS, a szczególnie postacią Anakina Skywalkera do Cade'a Skywalkera. Jest tu szczególnie dobrze pokazana różnica między Jedi a Sithami (walki, monologi, nawet rękojesci miecz świetlnych). Również pełno tu walk, śmigaczy, walk na miecze świetlne i nie tylko, a równiez pełno zemsty (i co ona z człowiekiem, nawet fikcyjnym, moze zrobic). Polecam fanom SW i nie tylko. Jak dla mnie 8/10

Komiksy, jakie wyżej opisałem, oceniam: 6/10.

W bardzo szeroko zakrojonym pojęciu "ostatnio".

"Lwy z Bagdadu" - POLECAM, przepiękny komiks.
"48 stron" - nie wiem który to już raz, ale za każzdym razem jeszcze bardziej śmieszny! :D

Zbieram się też do przeczytania "Strażników". Wiem że wstyd, że się nie czytało, ale leżą i leżą i muszę się zawziaść w sobie żeby je w koncu połknąć.

Ostatnio czytałem Star Wars Komiks 1/2009. Może to nie jest jeden komiks, ale ma zbiór kilku fajnych opowieści. 

Spider-man Reign.Kolosalne wrazenie! ;)

Ostatnio czytalem Wolverine Origins
swietna Historia polecam ;)

Też to muszę wreszcie przeczytać, zwłaszcza że pewna osoba ocenia ten komiks, o wiele wyżej niż "Strażników" co mnie trochę zdziwiło.

wpisz w google komiksy i kilknij w pierwszy link ; )

Jakiś czas temu przeczytałem pierwszy numer Spider-Man Noir. Zacznę najpierw od samego pająka - nie jest to ten sam kolorowy pajączek co zawsze, o nie! ta wersja Spidera bardziej przypomina Punishera niż pajęczaka. Kostium jest mroczny i... po prostu robi wrażenie ( http://spider-man.pl/komiksy/img/streszczenia_sm_noir1.jpg ). Co do samego komiksu - nareszcie Marvel od dłuższego czasu wydał coś dla starszych czytelników. Mroczny i brutalny klimat to coś po czym nigdy bym się nie spodziewał po pajęczych scenarzystach. Jest to też można powiedzieć, nowy alternatywny świat. Sam komiks ma tez w sobie interesującą historię, która zachęca do następnego numeru. Zamówiłem ostatnio Spider-Man Noir #2 jednak coś nie tak poszło i nie przyszedł więc będe zamawiać jeszcze raz.

Ostatnio czytalem Infinite Crisis, nie czytalem nigdy komiksow DC a ten mi sie bardzo podobal. Liczylem na duzo Batmana a bylo wiecej Supermana ; (
Pojawil sie Joker ale nie na dlugo ; (
Troche mnie zburzylo to cale multiverse ale okej.Polecam kazdemu ten komiks
6/10

Superman 206-7:For Tomorrow-całkiem niezła historia( jak na Supermana dość poważna),w której Superman próbuje zapobiec wojnie domowej..Szkoda,że na podstawie takich komiksów nie kręci się filmów o Kryptończyku. 

Ostatnio Venom : Dark Origins. Bardzo fajny, niby nic specjalnego, a satysfakcja była :)

Niedawno przeczytałem najnowszy tom Lucyfera (7), ta seria przyzwyczaiła mnie do tego, że każdy tom trzyma poziom i klimat mnie odpowiadający i tak jest również tym razem. Często w tej serii jest opowieść niezwiązana z samym Lucyferem, ale z jakąś postacią drugoplanową żyjąca w jego kosmosie lub nie  ;), i w tym jest to historia tkacza, owadopodobnego stworka zamieszkującego jeden ze światów diabła. Mega mi się podobała ta część, ciekawa, śmieszna, na końcu wzruszająca-świetnie się czytało...

(http://i55.tinypic.com/2qlsx9x.jpg)

Ostatnio przeczytałem JLA Superpower i kurde zrobił na mnie wrażenie ten komiks. Wcześniej nie słyszałem nic o tym komiksie i nie spodziewałem się po nim nic wielkiego kiedy przeczytałem mini recenzje. W zasadzie to sam nie wiem czego się spodziewałem, ale na pewno czegoś płytszego niż to co później zobaczyłem. A zobaczyłem świetną historię o chłopaku, który poświęca wszystko po to żeby być silniejszym, szybszym, bardziej wytrzymałym, po to żeby być prawdziwym bohaterem jak jego idol Superman. Dodatkową motywacją bycia lepszym jest fakt, że Markowi pewnego dnia nie udaje się uratować ludzi z pożaru i za wszelką cenę nie chce żeby to się kiedykolwiek powtórzyło. Fajny schemat  z ojcem, który prowadził na Marku jakiegoś rodzaju eksperymenty w dzieciństwie, szkoda że ten wątek nie był bardziej rozbudowany. W końcu Marka odwiedza Liga, a co potem się dzieje to już nie będę zdradzał, bo może ktoś jeszcze nie czytał i się skusi. Generalnie świetny scenariusz i rysunki.

Btw. jakby komuś się chciało polecić mi jakieś ciekawe historie z JLA to byłbym wdzięczny.

(http://i56.tinypic.com/smujv5.jpg)

Racja Rado, "JLA: Superpower" to naprawdę ciekawy komiks, trochę przypominający "No Hero" z Avatar Press (Albo raczej to "No Hero" przypomina "Superpower", bo wydano go wcześniej...). Szkoda tylko, że jakoś bardziej nie wykorzystano postaci Marka Anateusa... Choć z drugiej strony gdyby tak się stało, to osłabłby cały przekaz komiksu.

A oto ciekawy komiks z JLA, który ostatnio przeczytałem:

JLA: Secret Society of Superheroes

(http://2.bp.blogspot.com/-9oNrKMUv0d0/TdogevEqFXI/AAAAAAAAAKQ/s40x_KN95hs/s1600/Elseworlds+-+JLA+-%3Cbr%20/%3E%3Cbr%20/%3E+Secret+Society+Of+Super-Heroes+01-00A.jpg)

Jedna z ciekawszych historii o JLA, jakie zdarzyło mi się czytać. Akcja toczy się w alternatywnej rzeczywistości, gdzie Superman przybył na Ziemię nieco wcześniej (1939 r), oraz został wychowany odrobinę inaczej, niż w znanych nam komiksach, w związku z faktem, że Johnatan Kent był Masonem. Przykład ojca utwierdza Clarka w przekonaniu, że jeśli chcę się zrobić coś dobrego, to trzeba czynić to w tajemnicy, nie oczekując poklasku, ani wdzięczności. Dlatego też zakłada on tajną organizację, nazwaną Kryptic Order, złożoną z nadludzi podzielających jego ideały. Przez kolejne trzydzieści lat członkowie KO (Świetny skrót, tak przy okazji...) za kulisami zwalczają zbrodnię, niezauważani przez zwykłych ludzi, osądzając i karając przestępców. Teraz jednak sytuacja się zmienia: Clark, pełniący funkcję redaktora naczelnego Daily Planet, zaczyna coraz bardziej odczuwać swój wiek, a młodsi członkowie Kryptic Order, jak Green Lantern i Hawkgirl pragną w końcu ujawnić się światu. Kolejne głosowania w tej sprawie w związku z równym podziałem opinii, zawsze kończą się remisem i utrzymaniem status quo, jednak Flash odnajduje nastolatka nazwiskiem Bart Allen i postanawia go rekrutować, na nowego członka KO, krucha równowaga może zostać zachwiana. Tymczasem ambitna reporterka brukowca "Stranger Than Fiction", Lois Lane wpada na trop serii dziwnych porwań, których jakoby dokonują "latający ludzie" i postanawia zbadać tą sprawę. Analogiczne śledztwo prowadzi agent FBI, Bruce Wayne, aktualnie ścigający tajemniczego psychopatę, zostawiającego łamigłówki w miejscach, gdzie popełnia swoje zbrodnie... Bardzo niesztampowe spojrzenie na JLA, oraz jej członków, stawiające znanych bohaterów w bardzo nietypowych sytuacjach, okraszone całkiem niezłymi rysunkami. Ten dwuczęściowy komiks jako całość oceniłbym na jakieś 4+, głównie ze względu na zakończenie, pozostawiające pewien niedosyt, ale i tak doceniam zarówno pomysł, jak i jego wykonanie.

Ostatnio czytałam :
- Son of the demon
- Hush
- Batman : Vampire book ( 1,2,3)  ;D
- All star Batman i Robin boy wonder
- Powrót mrocznego rycerza
- Batman Azyl Arkham
-  Batman Rok pierwszy
- Batman Zagłada Gotham
- Batman Ego
- Heart Of hush
- Batman and Son
- Batman Broken City
- Batman Streets of gotham
- Detective comics ( 845 - 873 )

Wszystko przeczytałam na kompie i po angielsku , ale muszę przyznac. Takiego zaciszu jak przed przeczytaniem czegoś to nie miałam  8). Wspaniale się to czyta. Polecam zwłaszcza Vampire book i Hush

JLA/The 99

(http://league.jmkprime.org/wp-content/uploads/2010/07/jla99_01-300x453.jpg)

W 2006 roku, w Kuwejcie powstało nowe wydawnictwo o nazwie Teshkeel Comics, będące częścią koncernu medialnego Teshkeel Media Group. Początkowo zajmowało się ono głównie tłumaczeniem amerykańskich komiksów na języki arabskie, jednak wkrótce prezes koncernu, doktor Naif Al-Mutawa, stwierdził, że na rynku brakuje superbohaterów, z którymi mogliby się identyfikować młodzi muzułmanie. Dlatego też zebrał on grupę doświadczonych autorów komiksów, jak Fabian Nicieza (Azrael, New Warriors, Nightwing), Stuart Moore (Firestorm, Iron-Man, Wolverine), czy June Brigman (Power Pack, Supergirl) i wraz z nimi stworzył serię "The 99/Ninety Nine". Pomysł na fabułę jest prosty: Seria opowiada o grupie młodych ludzi, którzy przypadkowo weszli w posiadanie legendarnych Kamieni Noor, z których każdy obdarza swojego właściciela mocą, odpowiadającą jednemu z 99 atrybutów Allaha (Np. Wszystkowidzący, Świetlisty, Niepokonany etc). Zostają oni zebrani przez multimilionera i filantropa, doktora Ramziego, celem obrony świata przed złem i dania ludziom nadziei na lepszą przyszłość. Jednakże Kamieni poszukuje także rywal doktora, nieśmiertelny zbrodniarz o imieniu Rughal... Czyli generalnie mamy tu lekko zmodyfikowaną wersję X-Men w quasi-mistycznym sosie, a więc nic oryginalnego, ale seria zdobyła sobie wielką popularność w krajach arabskich, a w planach było stworzenie kilku parków rozrywki opartych na serii, a także serialu animowanego (Choć nie jestem pewien, jak te ambitne plany mają się do obecnej sytuacji w Kuwejcie i szeroko rozumianych okolicach...). Tak czy inaczej, w 2010 roku, szefostwo Teshkeel Comics uznało, że czas spróbować spopularyzować swoją bestsellerową serię na zachodzie i wspólnie z DC postanowiło, że najlepszym sposobem na wypełnienie tego celu, będzie "podparcie" nowego teamu popularnością Justice League. A więc jak udał się ten eksperyment? Szczerze mówiąc raczej niespecjalnie... Ale od początku: Przy współpracy z Waynetech, założyciel The 99, doktor Ramzi tworzy hiper-nowoczesną metropolię, którą dumnie nazywa Miastem Przyszłości. Owe miasto ma stanowić namacalny przykład na to, że można stworzyć miejsce czyste i spokojne, gdzie ludzie żyją ze sobą w zgodzie. Na otwarcie zostają zaproszeni także członkowie JLA, którym bardzo podoba się pomysł doktora, oraz jego młodzi podopieczni, zapewniając odpowiednią ilość pozytywnego PR-u, dla mediów. Jednakże wkrótce zaczyna się dziać coś dziwnego: Bez wyraźnego powodu ludzie zebrani na otwarciu miasta wpadają w furię i zaczynają ze sobą walczyć. Tymczasem jeden z uczniów doktora Ramziego, znany pod pseudonimem Darr the Afflicter, obdarzony umiejętnością generowania "fal bólu" (?) zostaje zaatakowany przez dziwnie wyglądających nadludzi i traci kontrolę nad swoją mocą, stając się zagrożeniem dla otoczenia. W międzyczasie podczas wykopalisk, jakie prowadzi dr. Carter Hall/Hawkman, dochodzi do potężnego trzęsienia ziemi. Nasz skrzydlaty bohater szybko dochodzi do wniosku, że zjawisko to nie jest naturalne i wyrusza je zbadać...Oczywiście nie trzeba być geniuszem, aby domyślić się, że wszystkie wątki się połącza. I tu właśnie leży pierwszy problem: Fabuła. Nie ma w niej niemal kompletnie nic zaskakującego, a pewne wątki niepotrzebnie się ciągną (Większość czytelników choćby odrobinę zaznajomiona z uniwersum DC domyśli się przyczyny tajemniczych ataków agresji cały numer, przed bohaterami...). Poza tym nie spełnia ona swojej podstawowej roli, tj. zaznajomienia nowego czytelnika z 99. Całe "przedstawienie" bohaterów sprowadza się do umieszczenia w kadrze ramki z imieniem i pseudonimem danej postaci, oraz krótkim opisem jej mocy. I tyle. Ba, autorzy nie wykorzystują okazji na wyjaśnienia, które sami stworzyli! Przykładowo w pewnym momencie Wonder Woman pyta doktora Ramziego, kim jest ten "Ruhgal" o którym wspominał. Normalnie mielibyśmy krótki flashback i opis danej postaci. A jak jest tu? Doktor odpowiada "To długa historia..." i zmienia temat. Zupełnie nie rozumiem, czemu tak to przedstawiono. Aby w ogóle zrozumieć cokolwiek musiałem po pierwszym numerze zagłębić się w lekturę oficjalnej strony The 99, ale chyba nie tak należy pisać komiksy dla nowych czytelników (Chyba, że chodziło właśnie o to, bo na wspomnianej stronie można też kupić same komiksy...). Przecież scenarzystami, są doświadczeni ludzie, a od czasu do czasu pojawiają się oryginalne pomysły, jak plan Batmana na powstrzymanie histerii w Mieście Przyszłości, czy zasada działania mocy 99 (Każdy z nich ma tylko jedną, konkretną supermoc, więc chcąc coś osiągnąć muszą ze sobą współpracować) więc nie jest tak, że nie potrafią oni napisać czegoś dobrego, ale wspomniane plusy giną w zalewie niedopowiedzeń i nietrafionych koncepcji. Podobnie sprawa ma się z rysunkami: Ich poziom w ciągu sześciu numerów serii waha się od poziomu "taki sobie" do "nawet niezły", przy czym owe zmiany dokonują się nie tyle na przestrzeni całych numerów, ale nawet poszczególnych paneli... Może gdyby "JLA/99" było serią o połowę krótszą i nieco bardziej dopracowaną, to mogłoby coś z tego wyjść. Jednakże w obecnej formie nie spodoba się ona ani fanom JLA, ani miłośnikom The 99, a już na pewno nie zachęci nowych czytelników do zapoznania się z grupą młodych bohaterów Bliskiego Wschodu... Aż żal zmarnowanego potencjału, bo zespół ten jest naprawdę interesujący. Tyle, że w tej mini-serii prawie tego nie widać... Ocena 2+/5

Dzięki Guyver, postaram się niedługo przeczytać "Secret Society..." a co do "99" to sam nie wiem skoro takie kiepskie to jest, może jak nie będę miał już co czytać to od biedy po to sięgnę. Dobrze widzę, że okładkę rysował Alex Ross? To faktycznie potencjał zmarnowany raczej, mogło wyjść coś fajnego. Niceza bodajże robił kiedyś "X-men" jakiś czas, więc te podobieństwa z "99" są chyba nieuniknione. Może nawet wydawnictwo, specjalnie sięgnęło po tego scenarzystę bo chciało coś właśnie na miarę ludzi X.

Przeczytam "Secret Society.." jak tylko skończę "Trinity" Wagnera, nie jest to co prawda sama Liga na którą mam ostatnio parcie, ale i tak jest nieźle.

CytatDobrze widzę, że okładkę rysował Alex Ross?

Nie całkiem. Z tego co przeczytałem, autorem okładek był niejaki Felipe Massafera, który otwarcie przyznaje, że w swoich pracach wzoruje się na stylu Rossa. Z drugiej strony to "wzorowanie się" wychodzi mu na tyle dobrze, że też się nabrałem. Swoją te okładki były jednym z powodów, dla których zacząłem interesować się tą serią... A mądre ludowe przysłowie mówiło coś o ocenianiu po okładkach...

CytatNiceza bodajże robił kiedyś "X-men" jakiś czas, więc te podobieństwa z "99" są chyba nieuniknione. Może nawet wydawnictwo, specjalnie sięgnęło po tego scenarzystę bo chciało coś właśnie na miarę ludzi X.

Pewnie masz rację. I tu nasuwa się pytanie: "Czemu autor który stworzył The 99 nie wie, co ma zrobić z własnymi postaciami?". Kompletnie tego nie rozumiem...

Cytat...co do "99" to sam nie wiem skoro takie kiepskie to jest, może jak nie będę miał już co czytać to od biedy po to sięgnę.

W tym wypadku nie wiem, co powiedzieć. Podobno solowa seria "The 99" jest całkiem niezła i stanowi powiew świeżego powietrza w tematyce komiksów o nieletnich bohaterach, ale z drugiej strony jest ona też ekstremalnie trudna do znalezienia w internecie, bo zeskanowano tylko 2-3 numery, z których ja sam dokopałem się do jednego... Paperbacki pierwszych 28 numerów można kupić na stronie serii, ale 20$ + koszty przesyłki za komiks, co do jakości którego nadal nie mam pewności, to trochę ryzykowny zakup...

Ale jakby co, to zapraszam Cię na stronę, gdzie można przeczytać/ściągnąć "numer zerowy" i zapoznać się z profilami postaci:

http://www.the99.org/ (http://www.the99.org/)

Jako bonus trailer planowanej serii animowanej (Uwaga na denny dubbing):

http://youtu.be/SiYU3DZCepQ (http://youtu.be/SiYU3DZCepQ)

Eee tam, dubbing nie był wcale taki zły hehe. Bardziej odrzuciła mnie ta grafika czy jak to tam nazwać. Dr Octopus im tam powinien pozew o plagiat posłać  ;)

CytatBardziej odrzuci?a mnie ta grafika czy jak to tam nazwa?.

Tak, racja. Ale co zrobisz... Najwyra?niej grafika komputerowa jest ta?sza, ni? zatrudnienie tradycyjnego zespo?u rysowników. Jakie? 7-8 lat temu nikt nie pomy?la?by, ?e co? takiego stanie si? mo?liwe...

CytatDr Octopus im tam powinien pozew o plagiat pos?a?

I wszyscy X-men te?...

Tak przy okazji, aby nie wysz?o, ?e robimy znowu ca?kowity offtop, kolejna recka komiksu:


Superman Inc.

(http://clzimages.com/comic/large/ae/ae_38752_0_ElseworldsSupermanInc0Superman.jpg)

Z pewno?ci? jeden z oryginalniejszych Elseworldów, skupiaj?cy si? na postaci Supermana, jakie kiedykolwiek czyta?em. Wyró?nia si? przede wszystkim pomys? na fabu??: Panie i panowie, oto Dale "Superman" Suderman - multimilioner, celebryta, s?ynny sportowiec, medalista olimpijski i posiadacz najwi?kszej ilo?ci rekordów w historii lekkoatletyki. Jest on tak?e prezesem mega-korporacji Superman Inc. b?d?cej najwi?kszym rywalem Lexcorp i wrzodem na... wiadomo gdzie, Lexa Luthora.... Zaraz, zaraz, jaki Dale Suderman? Jaki prezes? Gdzie Clark Kent? Gdzie superbohater w pelerynie, ratuj?cy ?wiat? Przykro mi, nie ta rzeczywisto??. W tym ?wiecie rakieta Kal-Ela rozbi?a si? w nieco innym miejscu, a ch?opca znalaz? kto? zupe?nie inny, ni? Kentowie. W zwi?zku z tym Dale wyrasta na s?ynnego sportowca, o ego wielko?ci Kansas, ?yj?cego tylko po to, aby zarobi? kolejne kilka milionów i przypodoba? si? mediom. Tyle, ?e Luthor, rozw?cieczony faktem, przy?miewania go, przez "Supermana", postanawia znale?? jakiego? haka na znienawidzonego rywala... Co? zupe?nie innego, ni? wszystkie pozosta?e komiksy z t? postaci?. Fabu?a nie skupia si? na walkach i scenach akcji, a raczej na relacjach mi?dzy bohaterami i rozgrywkami, mi?dzy nimi, a jedyny heros w trykocie, jakiego widzimy przez ca?y komiks to... bohater kreskówki, stworzonej przez PR-owców firmy Sudermana. Rysunki s? ca?kiem dobre i nie?le podkre?laj? konkretne wydarzenia (Najbardziej podoba?a mi si? chyba scena, z Dale'm rozwalaj?cym konferencj? prasow? Luthora... Ironiczne, ?e w tym ?wiecie jeden z najs?ynniejszych gestów Supermana jest wykorzystany jako zabieg marketingowy.), a moim jedynym "ale" jest idiotyczna fryzura g?ównego bohatera... Ale nic to, w ko?cu celebryci musz? mie? swoje dziwactwa :) Szkoda tylko, ?e nie pokuszono si? o jak?? kontynuacj?, ale z drugiej strony nie bardzo wyobra?am sobie, jak mia?aby ona wygl?da?. Solidne 5/5 i obowi?zkowa lektura dla fanów Supermana znudzonych jego klasycznym wizerunkiem.   

Ostatnio mia?em przyjemno?? przeczyta? komiks/album pt "Marvels",autorstwa Kurt'a Busiek'a i Alexa Ross'a.
Przewspaniale zilustrowana historia super bohaterów Marvela,pokazana z punktu widzenia fotoreportera.
Ilustracje Alexa Ross'a robi? niesamowite wra?enie,s? fotorealistyczne tym samym nadaj?ce taki fajny klimat tej powie??i. ;)

Tak, racja Messmero, Ross to geniusz, polecam też jego "Kingdom Come" i "Justice". Ech, umieć rysować jak on...

Przy okazji dorzucę jeszcze dwa ciekawe tytuły, z którymi ostatnio się zetknąłem:



Bad Guys

(http://www.comicbookresources.com/assets/images/covers/1290051527_cvr.jpg)

Jeden z debiutanckich komiksów, raczej mało znanego wydawnictwa o nazwie Kickstart Comics. Na pierwszy rzut oka fabuła wygląda znajomo: W świecie, gdzie obok zwykłych ludzi istnieją też osoby obdarzone nieprawdopodobnymi mocami, pokoju i bezpieczeństwa strzeże grupa superherosów, znana, jako Alliance of Honor. Oczywiście istnieją także super-przestępcy, jednak nasi dzielni obrońcy sprawiedliwości w trykotach zawsze ich zwyciężają... Przynajmniej do czasu. Na Ziemi pojawia się (kolejna) flota statków kosmicznych, herosi ruszają do walki, media przekazują obraz ze starcia na żywo, prezydent USA wygłasza pompatyczną przemowę itp. Miliony telewidzów z zapartym tchem oglądają, jak członkowie Alliance of Honor po raz kolejny ruszają, aby ratować świat... tyle, że wbrew wszelkim przewidywaniom, zostają oni błyskawicznie i bezlitośnie zmasakrowani. O ile jednak większość widzów jest rozdarta pomiędzy szokiem i niedowierzaniem, to uwięzieni super-przestępcy szaleją z radości. Teraz nie ma już nikogo, kto mógłby ich zatrzymać... Z drugiej jednak strony tajemniczy najeźdźcy stanowią zagrożenie także dla nich, bo co im po świecie, na którym nie ma kogo okraść/zamordować? Tylko, czy osoby motywowane tylko tak samolubnymi pobudkami nadają się na ostatnią nadzieję ludzkości? Siłą tego komiksu z pewnością są nietypowa fabuła, oraz bohaterowie. Przykładowo zawodowa złodziejka o pseudonimie Femme Fatale (Niegdyś znana, jako "Lady Luck") ma moc pozwalającą jej wpływać na prawdopodobieństwo, dzięki czemu przeciwnikowi, który do niej strzela zawsze zatnie się broń, a w pobliżu budynku z którego skacze akurat znajdzie się sterta materacy. Nieźle prawda? Tyle, że aby zrównoważyć jej nieprawdopodobne szczęście, wszyscy których ona kocha zostają dotknięci nieprawdopodobnym pechem... Sama idea postawienia złoczyńców na miejscu bohaterów też nie jest nowa, ale tu świetnie ją poprowadzono. Tak barwnej grupy psychopatów i świrów nie widziałem od czasów, kiedy scenarzystą "Thunderbolts" był Warren Ellis. Z drugiej strony "Bad Guys" ma też sporo minusów. Scenarzysta naprawdę starał się, aby dosyć szczegółowo opisać swoich "bohaterów", ale ze względu na ograniczoną ilość miejsca kilku z nich zostało potraktowanych po macoszemu. Prowadzi to do tego, że śmierć niektórych bohaterów nie robi na czytelniku żadnego wrażenia, bo o danej postaci prawie nic nie wie. Rysunki też są dosyć nierówne, od takich sobie, do całkiem niezłych, aczkolwiek na szczęście przeważa ta druga kategoria. Nieco zawodzi też zakończenie i motywacje niektórych bohaterów, ale prawdę powiedziawszy zgrzyty te pojawiają sie dopiero na ostatnich stronach, więc ogólna przyjemność z lektury jest całkiem spora. Ogólnie "Bad Guys" to komiks całkiem dobry, który miał potencjał, aby być znakomitym. Potencjał ten nie został niestety wykorzystany, co jednak nie zmienia faktu, że nadal dobrze się go czyta.


A God Somewhere/Byłem Bogiem

(http://www.dccomics.com/media/product/1/4/14796_400x600.jpg)

W tematyce "realistycznego" komiksu superbohaterskiego (Bez względu na to jak absurdalnie brzmi ten termin...) powiedziano już chyba wszystko. Mieliśmy już Doctora Manhattana z serii "Watchmen", który otrzymując boską moc zatracił swoje człowieczeństwo, Hyperiona z serii "Supreme Power", który uznaje, że skoro nie jest człowiekiem, to nie powinien kierować się ludzkimi prawami i zasadami, oraz dziesiątki innych "bohaterów" tego typu, więc raczej trudno powiedzieć coś nowego w tym temacie. Co dziwne John Arcudi nie tylko spróbował tego dokonać pisząc "A God Somewhere", ale też wyszedł z tej próby obronną ręką. Początkowo fabuła jest dosyć schematyczna: Głównym bohaterem jest młody mężczyzna nazwiskiem Eric Forster. Nie wyróżnia się on niczym specjalnym, ba powiedzieć można, że jest nawet mniej niż przeciętny: To leniwy lekkoduch, bez pomysłu na życie, większość czasu spędzając w towarzystwie swojego przyjaciela Sama, przyćmiewany, przez swojego młodszego, ale bardziej zaradnego i odpowiedzialenego brata Hugha. Jednak pewnej nocy osiedlem, gdzie mieszka nasz bohater wstrząsa potężna eksplozja, która wręcz rozrywa kilka budynków. Jednak ku zaskoczeniu wszystkich Eric, znajdujący się w epicentrum wybuchu nie tylko jest cały i zdrowy, ale nawet czuje się lepiej niż kiedykolwiek. Wkrótce okazuje się, że zyskał on nieprawdopodobną moc i postanawia wykorzystać ją do pomagania ludziom. W jedną noc z nieznanego, szarego człowieka staje się on uwielbianym bohaterem, oraz gwiazdą mediów. Jednak wkrótce okaże się, że dziwna transformacja nie ograniczyła się do jego ciała, ale dotknęła też psychiki... Arcudi w całkiem ciekawy sposób oddał "inność" Erica po otrzymaniu mocy: Narratorem nie jest on, ale obserwujący wszystko z boku Sam. Czytelnik nigdy nie poznaje sposobu myślenia naszego "Supermana" i niektóre z jego działań są zaskakujące i niezrozumiałe. Klimat podkreślają też rysunki, które z jednej strony są świadomie nieco uproszczone, z drugiej jednak niektóre kadry robią naprawdę spore wrażenie, a sama kreska doskonale wpasowuje się w opowieść, jednocześnie nie przyćmiewając fabuły. Generalnie rzecz biorąc, "A God Somewhere" to bardzo dobry komiks, podchodzący do schematu "zwykły śmiertelnik nagle zyskuje supermoce" w ciekawy, świeży sposób.

Czytał ktoś z Was ostatnio Venom v2? Ogólnie mam bardzo pozytywne wrażenia, naprawdę seria zapowiada się bosko. W skrócie dla tych, którzy nie wiedzą o co chodzi: symbiont jest teraz na Flashu Thomsonie, weteranie bez obu nóg. Venom stał się teraz bronią wojskowych numer 1.

Może to pytanie powinienem zadać w innym temacie, ale... jak Flash Thomson stracił nogi?

Może nie powinienem odpowiadać w tym wątku, ale co tam...

Eugene "Flash" Thompson (Nawet nie wiedziałem, że tak ma na imię... Dzięki ci Wikipedio!) do czasu historii "One More Day" pracował jako nauczyciel WF-u w jednym z nowojorskich liceów, jednak zainspirowany przez swojego idola, Spider-Mana, postanawia zaciągnąć się do wojska i zostaje wysłany do Iraku. Tam, podczas jednej z misji ratuje on swojego rannego dowódcę, wyciągając go spod zmasowanego ognia, gdy jego pluton wpada w zasadzkę. Flash zostaje poważnie ranny w nogi, jednak kierując się przykładem Spider-Mana ignoruje ból, aby pomóc kolegom. Ten bohaterski wyczyn sprawia, że zostaje on nominowany do Medal of Honor, ale rozległe rany powodują, że lekarze są zmuszeni amputować mu obie nogi na wysokości kolan.

A żeby nie było, że to wyłącznie offtop:

The Strange Talent of Luther Strode

(http://www.firstcomicsnews.com/wp-content/uploads/2011/07/THE-STRANGE-TALENT-OF-LUTHER-STRODE-300x461.jpg)

Nowa seria Image Comics będąca ciekawym połączeniem komiksu superbohaterskiego i horroru. Tytułowy Luther Strode to typowy amerykański nastolatek, wyróżniający się głównie zainteresowaniem komiksami, oraz filmami fantasy/SF, wychowywany przez matkę. Nasz heros nie cieszy się popularnością w swojej szkole, a miejscowi pakerzy nigdy nie przepuszczają okazji, aby go podręczyć. Chcąc to zmienić Luther zamawia książkę z "cudownym" kursem bodybuildingu, której reklamę znalazł w jednym ze starych komiksów, w sumie nie spodziewając się po niej niczego specjalnego. Ku jego zaskoczeniu już w kilka dni po rozpoczęciu pracy z "Metodą Herkulesa" zyskuje on nadludzką siłę i zręczność, a po kilku tygodniach zaczyna wyglądać jak zawodowy kulturysta. Tyle, że wkrótce okazuje się, że  ten wspaniały system treningu ma kilka sporych wad... Pomimo faktu, że twórcy komiksu to debiutanci, historia Luthera wciąga od pierwszych stron, zaskakując realizmem psychologicznych bohaterów, oraz bardzo dobrymi, charakterystycznymi rysunkami. Bardzo miłe czytadło z dużym potencjałem, do przejrzenia w wolnej chwili.

Twarz  z ok?adki kojarzy mi si? z komiksem Czarcia morda. Hm... szukalem tego Luthera Strode'a w CK, ale nawet tam go nie ma. Rozumiem, ?e tylko net daje szanse zapoznania si? z nim, yes?

Ja ostatnio zobaczyłem dobre fragmenty z DCnU catwoman 10 blue beetle 10 oraz teen titans 8 polecam

Przedwczoraj dorwałam  Batman:Venom i Teen Titans w wersji z animacji :)

Przeczytałem najnowszego (#13) "Superiora" i dalej podtrzymuję swoją opinię, że wpuszczenie Octaviusa do głowy Parkera było jednym z lepszych pomysłów twórców. Otto totalnie zmienia podejście do Spider-Mana, ani trochę nie czyniąc go nudną postacią. Jest nieprzewidywalny, fakt, ale wszystko to mieści się w geniuszu Otto.
Jednakże nie wątpię w to, że w pewnym momencie powstanie odnoga głównej linii "Superiora" i powróci Parker (z tego co wiem znowu ma wrócić Jackal, więc wszystko jasne), co jest fajne (już teraz wyobrażam sobie współpracującego Parkera z Otto, każdy przedstawiający inny typ Spider-mana). Dla mnie miodzio.

Superman Unchained #2, nigdy nie byłem fanem Człowieka ze Stali, ale tyle słysząc o nadchodzącym Batman/Superman #1 oraz o filmie ich wspólnym filmie postanowiłem wczuć się trochę w niego. Szczerze mówiąc nie jest źle, Batman/Superman #1 oprócz osobliwej kreski też nie jest słaby. Oprócz tego Nightwing #3.

A propos SUPERMAN UNCHAINED, to ostatnio trafiłem na interesującą scenę z numeru drugiego.


Po takim czymś aż mam ochotę sięgnąć po tę serię. Batman pojawia się już w drugim numerze, no i ciekawe co tam za fabułę sobie Snyder znowu wymyślił...

No, muszę przyznać, że wygląda to ciekawie. Być może zacznę sięgać po ten tytuł. Póki co jestem sceptyczny do tej postaci, bo Superman w New52 mi nie podpadł, poza początkiem Morrisona.

Ostatnio skusiłem się na przeczytanie serii "Scalped". Cała seria składa się z 60 zeszytów, które przeczytałem w 2 dni! Naprawdę wciągająca lektura, którą zdecydowanie polecam fanom takich prac jak "100 Bullets", "Sin City" czy Punisher autorstwa Ennisa. Solidny kawał gangsterskiej lektury osadzonej w bardzo ciekawym i nietypowym środowisku (rezerwat Indian).

(http://i44.tinypic.com/kaflp2.jpg)

Czytnąłem ostatnio tylko 3 strony The Legends of Luther Strode(za pomocą ComicVine). Bardzo ładna kreska i akcja.

Ostatnio 14. tom "Baśni" i chyba czas pożegnać tę serię. Co prawda "Wiedźmy" to powrót do dobrej formy, zwłaszcza po tragicznym tomie 13., ale chyba mi się przejadło. Czytał ktoś serię do końca w oryginale?

http://mnichhistorii.blogspot.com/2016/05/basnie-wiedzmy.html (http://mnichhistorii.blogspot.com/2016/05/basnie-wiedzmy.html)

Zdecydowanie polecam Skalp, ale też Alias Jessica Jones z serii MAX Marvela. Komiksy dla dorosłych i bardziej wymagających czytelników.

Ostatnio czytałem Punishera #3/91. Ponownie, po wielu latach.
Historia jest taka, poszedłem do Centrum Komiksu w celu uzupełnienia mojej kolekcji Smerfów, a dostrzegłem egzemplarz Pogromcy w idealnym stanie. Mam ten komiks od dawna, jednak jest on już nieco wysłużony. Żal było nie skorzystać z takiej okazji. Przy okazji odświeżyłem sobie lekturę tego komiksu.

(https://blogintomystery.files.wordpress.com/2011/01/pwj7.jpg)

Oto kilka wniosków po jego przeczytaniu – najważniejsze, komiks w ogóle się nie zestarzał! Nadal jest wciągający jak za poprzednim razem. W dodatku ta historia nie jest tak prostacka jak niestety większość historii o Punisherze. Numery od Hachette – "Witaj ponownie, Frank" wypadają marnie przy tym opowiadaniu. Taka jest moja opinia.

(https://blogintomystery.files.wordpress.com/2011/01/pwj6c.jpg)

Po raz pierwszy Punisher i Wolverine spotykają się, oczywiście od razu walcząc ze sobą. Obydwaj zostali wprowadzeni do świata Marvela w 1974 r. Rosomak w "The Incredible Hulk" #180, a Punisher w "The Amazing Spider-Man" #129. Jeden i drugi dopiero w latach 80-tych wypłynęli na szersze wody i zaczęli być bardziej eksponowani przez wydawcę. I tutaj obydwaj panowie przedstawili się ze swojej najlepszej strony.

Jeśli ktoś jest zainteresowany przeczytaniem nietypowej historii z Punisherem i chciałby dowiadzieć się w jakich okolicznościach po raz pierwszy zetknęli się ci bohaterowie – albo raczej antybohaterowie – to naprawdę warto poszukać tego numeru.

(https://lh3.googleusercontent.com/proxy/QBYiiXSNsSGlGIXcmxWP91bndg92Jw645sfZtUmT3SHFgZnfyiSoOCwxlmGYwrd11hkK5O-vJt-Ri8_lF1sz1-pVeModCS5US_vWRDMRmGhxkyemhhRe94k5V5x2aYyfcSyyXppOo7c6J22WruEvhQ)
(https://lh3.googleusercontent.com/proxy/XjaAIjvKlfwjvvtYTxnnqaz48NzU7JlWeUwCBa4VKY8R6ny2-e8QmbQPQUUq39esDxYS0sv_nnGIp6ufc4tZevJiRB0DePFRcDGNT496SJwC8wGY4i_AT6UCJPQw)

Wielki Atlas Ciot Polskich

Komiksowa adaptacja kultowego Lubiewa Michała Witkowskiego. Tak jak w przypadku książki mamy do czynienia z anegdotycznymi historyjkami z życia "ciot" (zero politycznej poprawności u Michaśki Literatki). Każda historia jest narysowana przez innego autora i wygląda to bardzo różnie, od niezłej kreski jak Kokarda (u Michaśki homoseksualiści nadają sobie żeńskie ksywki) chciała na pikiecie mieć luja tylko dla siebie po groteskowo dziecięcą opowiastkę babci klozetowej która w czasach Peerelu bardzo nie lubiła kochających się facetów w swoim miejscu pracy. Największy atut to scenariusz ale to zasługa Witkowskiego i jego genialnej powieści. Komiks nie dla każdego i dość kontrowersyjny, ale przy tym zabawny i  wciągający.

7/10